Nienawidzę wydawać pieniędzy na gadżety. I komputery. Jest coś obrzydliwego w płaceniu za wygląd i markę. Za punkt honoru stawiam sobie wyduszenie z ledwie żywego złomu każdej kropelki elektronicznego potu przed jej śmiercią. Nie jest to objaw skąpstwa. To kwestia mojej filozofii pracy z komputerami. One mają pracować dla mnie, nie ja dla nich. Możecie z mojego profilu odjąć punkty w pozycji „racjonalność”. Kiedy mówię: „Skaczcie!”, one mają odpowiadać: „Jak wysoko? (aplikacja nie odpowiada)”.
Tyle w kwestii formalnej. Kupiłem sobie tablet. Nie z wewnętrznej potrzeby posiadania urządzenia do picia kawy w modnych miejscach. Chciałem zobaczyć, co można wcisnąć w kawałek plastiku za 360 PLN. Nie jestem nowym użytkownikiem takiego urządzenia – w 2004 klikałem w SIMPada SL4, a od 2008 noszę ze sobą N800, która dziś nie załapałaby się na definicję tabletu. Nie miałem wielkich oczekiwań, moje wymogi zamykały się w odtwarzaniu radia last.fm, czytniku komiksów i wyświetlaniu plików wideo. Zanim zapytacie, dlaczego w całej recenzji nie pada nazwa producenta, słowo wyjaśnienia: Rynek tanich tabletów z Androidem żyje tylko i wyłącznie dzięki importowi gotowych produktów z Chin. Po zakupie tysiąca sztuk firma wymyśla dla takiego urządzenia nazwę i tak „ometkowany” tablet trafia na rynek. Nie wydaje mi się żeby jeden importer był w czymś lepszy od drugiego, dlatego też nie podaję nazw marketingowych. 22Depudełkacja Depudełkacja zwana też unboksingiem jest przeżyciem religijnym, a mnie, jako ateiście, nie jest dane go dostąpić. Rozerwałem pudełko i wysypałem zawartość na biurko. Ze środka, prócz tabletu, wypadły: zasilacz, instrukcja, przewód USB i żeńska przejściówka USB, która pozwala podłączyć urządzenia zewnętrzne.
Tablet wyglądał dokładnie jak 360 PLN. Był ciężkawy, plastikowy, a z jednego z boków wystawało trochę nadmiarowego plastiku, milimetr poza obudowę. Ludzie z internetowym OCD (fałszywym OCD, które powoduje, że jesteś fajniejszy w oczach followersów na socjalmediach; nie jest to prawdziwe schorzenie niszczące życie) od razu wrzuciliby takie urządzenie do śmietnika. Kwadrans później miałem do nich dołączyć. Pierwsze włączenie, wybrałem WiFi, zalogowałem się do konta na Google i pozwoliłem się mu zsynchronizować. Kiedy uznałem, że upłynęło wystarczająco dużo czasu, przesunąłem sobie tablet pod nos i odblokowałem ekran. Chwilę później tablet zdecydował, że rejestrowanie dotyku jest rzeczą zbyteczną, więc każde moje dotknięcie powodowało akcję w zupełnie innej części ekranu. Sfrustrowany i wypłukany już z repertuaru wulgaryzmów cisnąłem go w kąt i tak zostawiłem na godzinę lub dwie. Wtedy urządzenie porzuciło swój bunt i już nigdy nie próbowało rewolucji w temacie koordynatów. 22Sprzęt Tablet ma siedem cali, ekran pojemnościowy z kilkoma aktywnymi punktami.
Nie wiem, ile waży. Ma port na kartę SD, wyjście HDMI, port zasilania, port USB, klawisze regulacji głośności i włącznik. Poza tym „na dole” znajdują się trzy dodatkowe guziki dotykowe: menu, home i back. Duplikują idealnie te, które znajdują się w Androidzie 4.0, ale nie będę narzekał. Opiszę tu jedyną rzecz wartą odnotowania: ekran. Tablet składa się głównie z niego, a reszta to elementy dodatkowe. Zasilacz zasila, USB się komunikuje, tyle. Ekran jest królewsko okropny. Jest tak okropny, że ściąłbym mu głowę. To chyba pierwszy ekran, który sprawił, że byłem smutny. Pisze to człowiek, który pracował na Amidze w trybie interlace, niszczącym wzrok skuteczniej niż przecieranie oczu wapnem gaszonym. Podświetlanie jest nierówne, daje to efekt „pogiętego papieru” w niektórych aplikacjach, gdzie autorzy niefortunnie dobrali paletę kolorów. Nie mogę też pominąć tego, że na moje oko system pracuje w palecie 16-, a może 15-bitowej. Efekt przejść kolorów w Reddit is Fun powoduje, że nic nie jest fun. O dziwo, najbardziej komfortowe warunki uzyskałem w aplikacji Kindle, która pozwala na inwersję kolorów. Białe litery z czarnego czyta się zdecydowanie lepiej.
darmowe smsy z internetu - darmowa bramka sms
Procesor jest. Boxchip A10 taktowany zegarem 1,5 GHz. 1GB pamięci. Mimo wysokiego taktowania wydaje się powolny. Nie udało mi się wygooglać żadnych ciekawych informacji (poza tym wiem niewiele o rdzeniach ARM- a), musicie więc polegać na mojej nienaukowej opinii. Wolny procesor w połączeniu z gigabajtem pamięci prowadzi do większej liczby nieszczęść, niż mogłem przewidzieć. Wszystko zostaje w tle, zjadając cykle procesora. Podejrzewam, że urwanie jednej kostki pamięci spowodowałoby znaczne przyspieszenie poprzez wymuszenie pracy wewnętrznego OOMK. Bateria nie jest jeszcze do końca przetestowana. Wczoraj w nocy wrzuciłem w pełni naładowane urządzonko i chciałem zobaczyć, ile baterii zejdzie do rana. Po pięciu godzinach snu wskaźnik baterii pokazywał dziewięćdziesiąt pięć procent. Niestety, ten niski spadek wynika z bardzo agresywnego usypiania. Sieć bezprzewodowa jest odcinana równocześnie z wygaszeniem ekranu, więc aplikacje działające w tle nie poinformują Was o nowych wiadomościach. Z pewnością da się przestawić, ale absolutnie mi to nie przeszkadza – nie jestem fanem powiadomień. Do tej pory miałem tylko jedną dłuższą sesję z tabletem.
bezpieczne wysylanie darmowych smsow z itnernetu - bramka sms
Po 4 godz. czytania Reddita i odpisywania na e-maile bateria pokazywała 56 proc. Myślę, że spokojnie można liczyć na sześć godzin ciągłego użycia. Spodziewałem się dużo gorszego wyniku. 22Oprogramowanie Tablet przychodzi z Androidem 4.0.3. Ku mojej radości nie zostałem skazany na jeden z „alternatywnych” sklepów z aplikacjami i mogłem używać oryginalnego Play Store, dzięki czemu moje zakupione aplikacje oraz firmówki takie jak Gmail i Google Maps były dostępne mimo braku błogosławieństwa dla produktu od Wielkiego G. Zainstalowałem mnóstwo różnego śmiecia. Kilka gier, które nie były kłopotliwe i chodziły bardzo ładnie. Jedynym odstępstwem była gra „Cut the Rope”, zarówno wersja darmowa, jak i płatna. Na moje oko (i po odcyfrowaniu komunikatu błędu) system nie zawiera jakiegoś kodeka, który odpowiada za odtwarzanie animacji z intra. Aplikacje użytkowe także nie sprawiały większego problemu. Comixology wyświetla Batmany, Twitter wyświetla łebskie wpisy znanych i światłych, Last.fm gra moją muzykę, VLC gra moje filmy – lokalnie i ze źródła streamu (oglądałem połowę meczu LM), a nawet via Samba z serwera ukrytego pod stołem kuchennym. Niestety, aplikacje, które potrzebują chwili na osiągnięcie stanu używalności (Flipboard aktualizujący kanały wiadomości), potrafią zatrzymać cały system. Czasem nawet doprowadzić do stanu, w którym zielony robot wyrzuca dłonie w górę, mówiąc „Nie wiem? Może zacznij od początku”, a tablet się restartuje. Tak, miałem kilka twardych wywrotek. Najgorsze w nich jest to, że nie mogę odkryć dokładnego powodu. Kombinacja aplikacji? Stan baterii? Liczba rzeczy w tle? Jest to chyba najbardziej irytujące. Mogę przeżyć ten okropny ekran, ale restarty psują całą zabawę w „urządzenie konsumpcyjne” i ciągnie mnie w stronę laptopa. 22No i? Moja opinia jest następująca: zabawka zdecydowanie przebiła moje oczekiwania w kontekście ceny. Spodziewałem się, że cisnę ją w kąt po jednym dniu, tymczasem jeździ ze mną non stop. Choć nie zostanie nigdy moim docelowym elektronicznym gadżetem, to całkiem polubiłem krótkie sesje z Redditem i Readability. Moja N800 może wreszcie odejść na zasłużoną emeryturę. Gdyby wyeliminować te losowe zwieszki (może czas rozejrzeć się za jakąś zewnętrzną dystrybucją?), powiedziałbym, że jest to najlepsza rzecz, jaką można nabyć za 360 PLN. Niestety, moja opinia jest pokolorowana faktami, o których wspomniałem na początku. Jeżeli chcesz być mejnstrimowym użytkownikiem tabletów, to polecam dorzucić jeszcze sto dolarów i kupić Nexusa 7.
